از سر شب برف باریده بود وصبح مدرسه ها را به تعطیلی کشانده بود. من کلاس دوم بودم ،برادرم کلاس چهارم. دراز کشیده بودیم کنار بخاری نفتی،من مشغول خواندن کتاب زندگینامه‌ی یکی از دانشمندان بودم و برادرم سرگرم مطالعه کتابهای درسی اش .در کتابی که من می خواندم،نوشته شده بود که وی در طبقه ای متوسط به دنیا آمد... به برادرم گفتم "طبقه ی متوسط یعنی چی؟"جواب داد" یعنی خانواده ای که وضع مالی متوسط دارند." پرسیدم "وضع مالی یعنی چی؟" گفت "سه جور وضع مالی داریم فقیر،متوسط،ثروتمند." پرسیدم " ما کدام طبقه هستیم؟" جواب داد" متوسط." من ته دلم خوشحال شدم .هم به خاطر اینکه فقیر نبودیم هم به این خاطر که ممکن بود در آینده دانشمند بشوم! کتاب را گذاشتم کنار و در ذهنم شروع کردم به طبقه بندی همکلاسی هایم. آخر سر به این نتیجه رسیدم که فقیرها بچه هایی هستند که پدرانشان به سختی کار می کنند اما کیف و کفش ولباس خوبی ندارند. متوسط ها یعنی کسانی که پدرانشان کار می کنند و بچه هایشان کیف و کفش و لباس مناسبی دارند. ثروتمندان هم کسانی هستند که پدرانشان اصلا کار نمی کنند اما بچه هایشان کیف و کفش و لباس های خیلی خوبی دارند! به خوبی در خاطرم هست که در طبقه بندی آنروز من اکثر همکلاسی هایم در طبقه متوسط قرار گرفتند، دو سه نفرجزء طبقه ی فقرا شدند و یکی دو نفرمتعلق به ثروتمندان.امروزه بچه ها شاید نتوانند چنین طبقه بندی را بکنند نه به این دلیل که این طبقات از بین رفته باشند نه! به این دلیل که فقرا در یک مدرسه ، متوسط ها در یک مدرسه ی جدا و ثروتمندان در مدرسه ای دیگر درس می خوانند...
در کوبا اگر نان نیست برای همه نیست. ممکن است این جمله را بارها شنیده باشید.مفهوم پنهان جمله این است که آدمی گرسنگی را راحت تر ازبی عدالتی و تبعیض تحمل می کند.اگر در موتورهای کاوش اینترنتی ،جستجوی مختصری در خصوص کاهش سن روسپیگری درایران داشته باشید خواهید دید که بنا به اظهار منابع رسمی و غیر رسمی مسئولین و غیر مسئولین! این سن کاهش یافته و به زیر 16سال رسیده است.واضح است که فقر به تنهایی نمی تواند عامل این موضوع باشد بلکه تحقیقات و مصاحبه با این دختران نشان می دهد که آنها به خاطر کم کردن فاصله ی طبقاتی خود با همسن وسالان دیگر خویش دست به این کار می زنند.یا اگر صفحه ی حوادث روزنامه هار ا می خوانید حتما دیده اید که تمام موارد قتل ها و دزدی ها وکلاهبرداری ها و جنایتهایی که از طرف پسران جوان و نوجوان سر می زنند صرفا به خاطر فقر مالی نیست و گاه افراد اذعان می کنند که تحمل تبعیض و تفاوت با همسن و سالان دیگر خود را نداشته و دست به این اقدامات زده اند. این دخترها و پسرها هرکدام روزی کودکی بوده اند که احتمالا بر عکس من که از برادرم پرسیدم" ما متعلق به کدام طبقه هستیم؟" از خودشان پرسیده اند که "چراما متعلق به این طبقه هستیم؟" و شاید جواب درستی برای چرایشان نیافته اند.
سلام رفیق!..خوب بود.ساده با ی طنز خیلی تلخ ک ی واقعیت خیلی بزرگتری رو تو خودش دفن کرده.مرسی ک اومدی.اومدم و خوندم.من هر سه طیقه رو گذروندم!
متشکرم.
سلام
استاد وقتی میخونی یه نشونه ای چیزی
راستی به وبلاگ جدیدم هم یه سری بزنید
سلام اقای اذری عزیزبسیار ممنونم از لینکتون
.شاید فردا این کارو کردم چون متن نویسنده ای چون شما رو خوندن خالی از لطف نیست
از این که این وبلاگ رو ساختید فکر می کنم هدفتون این بود که حرف بزنید چیزی رو که تو شعر سخت تره
من بهش می گم اعتراض نامه .یه جوری خالی کردن بی محدودیته
هر چند فقط همین متن رو از این وبلاگ خوندم و الان هم ساعتی نیست که حوصله ای باشه که همشو بخونم تقریبا این طوری ام
سر بلند باشید
با تشکر ( نه به خاطر اینکه به وبلاگ من سر زدید به خاطر این که اینقدر زیبا نوشتید ) و شاه بیت این نوشته که می تواند جواب همه سئوال ها باشد این است :" آدمی گرسنگی را راحت تر ازبی عدالتی و تبعیض تحمل می کند."
شما هم خوش اومدین
فقر الان بیداد می کنه ولی بسیاری از مردم به قول معروف صورت خودشون رو با سیلی سرخ نگه می دارن .....از همه بدتر و آزار دهنده تر اینکه دولت نمی بینه این فقر و یا شاید هم ....
اره . داره بیداد می کنه.
لینک کردم
من هم
اتفاقا برعکس شما که در تمام دوران کودکی فکر می کردید خانواده متوسطی هستید من فکر می کردم طبقه فقیر هستم هر چند که بعد ها متوجه شدم متوسط بودیم.اما همین مساله باعث شد که من خیلی زود شروع کنم به کار و فعالیت و مدام به فکر پس انداز باشم.چون دلم می خواست از اون قشر فاصله بگیرم منتها با تلاش خودم نه تکیه به یه نفر دیگه.خدا رو شکر الان می تونم بگم قشر متوسط هستم اما باور کن بعد از این همه سال هنوز خودم رو متعلق به قشر متوسط نمی دونم هر چند که از نظر خیلی ها شاید باشم.ولی نیستم چون هر چی جلوتر می رم می بینم کسانی هستند که خیلی خیلی ثروتمندند و من در مقابل اونها فقیرم.احساس ثروتمند بودن هم مثل هر چیز دیگه ای تو این دنیا نسبی است.
امروز قشر متوسط در حال از بین رفتنه. یا فقیر داریم یا ثروتمند.
سلام
پس کامنت من چی شد
بیخیال
!
ی جایی توی ِ ی کتابی خوندم ک اونایی ک شعار نمیدن ترسو هستن . این حرفها هر چقدرهم شعاری باید گفته بشه ، نوشته بشه . مخصوصن تو گوشهای چوم منی ک هزازتا دهان دارن به کر بودن و کور بودن دعوتم می کنن و میگن سرتو مثل کبک بکن زیر برف .
حسن آذری لطفن شعار بده !
فروپاشی سیاسی
فروپاشی اجتماعی
فروپاشی اخلاقی
فروپاشی اقتصادی
...............
فروپاشی من
فروپاشی ما
سلام
خوب مطلبی رو اشاره کردی.جامعه ی متوسط سابق ضعیفتر شده و به سمت فقر میل کرده.
قدیم ها درباره جامعه ی اشتراکی و بی طبقه صحبت می کردند.الان در بخش دولتی حقوق یه تازه استخدام در مقایسه با 20 سال استخدام تقریبا یکیست! حتی کارگران هم همینطورند.خدارو شکر همه بی طبقه شدند!
اما عدالت هیچوقت نبوده و هرگز نخواهد بود.
راستش پست دردناکی گذاشتید
یادم افتاد به این جمله
دغدغه ی اصلی ما باید به جای تقسیم فقر تقسیم ثروت باشد.(ساراماگو)
آدم بیشتر دلش می خواهد بمیرد بعد از دیدن این عکس ها،بعد از خواندن این متن...بابه یاد آوردن این همه زشتی و کثیفی و بی شرمی و حیوان بودن
بمیرد از غصه ...از شرم....از ناتوانی ...از این همه سیاهی!
فقر نداشتن نیست ، احساس نداری است....
نظرای من که بطور کاملا اتفاقی موقع تایید شدن حذف میشن.دیگه چه کاریه الکی حرف بزنم؟؟ خواستم بگم خوشحال باشید من یه آدرس جدید دارم برا وبلاگ جدیدم
رد میشدم ....
واقعا برای من خیلی دردناکه که میبینم هم کلاسی هام و هم سن و سالام تو این وضعی که گفتین قرار گرفتن...
چیزهایی رو به چشم در جامعه میبینم که گاهی خسته میشم از اینکه این جا زندگی کنم...
حیف که محدودیت دارم...
گاهی میگم شاید اگه پسر بودم این محدودیت کمتر بود... گاهی می خوام با وجود دختر بودنم اول خودمو بعد دنیا رو عوض کنم...
گاهی فکر میکنم...گاهی نمیدونم به چی فکر کنم... گاهی تمام فکرم میشه آرزوی فکر نکردن...
گاهی خیلی حرف میزنم!!!
شکاف طبقاتی در جامعه بیداد میکنه!!!
عزای ما وخنده بازار ...... ببینید.
اون عکس خودش فاجعه بود
"بهشت زهرا به قبور هم نگاه کن کاملا مشخصه متعلق به کدام طبقه هست......" دردناکه.اما واقعیتی عریانه.این پست فیلم نیست
....( هر کاری کردم عکس ها بالا نیومد.)
فکر کنم در کشور ما نه نوشتن ، بلکه باید گفت " هیچ چیز به اندازه سخنرانی در باره فقر ، آدم رو ثروتمند نمیکند"!
در ضمن تحقیقات جدیدتر نشان میدهد سن روسپیگری ، به حدود سیزده سالگی رسیده .
شاید بشود به جای سوالات چهار گانه شما ، به این سوال بسنده کرد : از کی و کجا ، راه را اشتباه رفتیم که به این بیراهه رسیدیم؟
امیدوارم شعاری البته نباشد این سوال.
خود خود حقیقت رو گفتید .
یاد دوران دبستانم افتادم . از هر طبقه ای کنار هم می نشستیم و فقیر و دارا برایمان مطرح نبود . اما حالا ...
خاطره ای برام زنده شد که شاید بنویسمش . مرسی
سلام.زیبا بود و من نتوانیتم بین این همه داستان وخاطره ای که از اول صفحه خوندم قشنگترینش را انتخاب کنم.باید بفهمیمم خیلی از شعارهای ما شبیه کمونیسماست مثل صدور انقلاب...یا نون نخوردن همه.ودقیقا عملا هم مثل همونا یه عده رفتن اوج یه عده هم از زیر خط فقر هم پایینتر رفتند
خیلی زیبا مینویسی.
بعد از کلی وقتبه یک وبلاگ درستو حسابی برخوردم/.