از جلد هشتم تفسیر المیزان و سرنوشت و شانس و سایرچیزها

هر چقدر به دیگران در باره ی خودت اطلاعات کمتری بدهی در حاشیه  امنیت بیشتری قرار خواهی داشت.سعی کن دیگران از رفت و آمدهایت، مسافرت هایت،علایقت و... باخبرنشوند، بخصوص اگر آن دیگران از آشنایان ،همسایه ها و همکارهایت باشند.برای صحبت در باره این موضوعات به غریبه ها بیشتر می توان اعتماد کرد.این درس را چندین سال زندگی مجردی به من آموخته است و از من مردی کاملا متضاد با شخصیت درونی خود افشاگرانه ام ساخته است.همکارانم به این خصوصیتم پی برده اند. برای همین هم علیرغم برخورد های احترام آمیز هیچکدام سعی در کشف زوایای خصوصی زندگیم نداشته و ندارند. به جز خانم ر.خانم ر با اینکه حول و حوش سن بازنشستگی اش بود اما می شد از چهره اش زیبایی دوران جوانی اش را حدس زد.از این خانم چادری های بسیار شیک. شوهرش هم علیرغم سن و سالش خوش تیپ بود و همیشه مرتب و ترو تمیز. ریش پروفسوری اصلاح کرده ، موهای جو گندمی مرتب و مدل دارو گاهی وقتها که بعد از پایان ساعات اداری دنبال همسرش می امد کراوات هم می زد.خانم ر طبق شایعات و حدسیات سایر همکاران جزو دسته ی مینی ژوپ پوشان قبل از انقلاب بوده که بعدها به هر دلیلی دروس حوزوی را تا سطوحی ادامه داده بود.رابطه ی من با خانم ر تا دوسال اولی که به کتابخانه ی جدید منتقل شده بودم در حد یک سلام و احوالپرسی صبحگاهی بود. آن هم به این دلیل که اتاق ایشان در طبقه دوم و محل کار من در طبقه سوم اداره واقع شده بود و لذا هر صبح باید از جلوی اتاق او رد می شدم...اولین روز کاری پس از تعطیلات نوروز سال 84هنگام عبور از جلوی اتاق خانم ر علاوه بر سلام و احوالپرسی معمول روزانه برای تبریک عید به اتاقش رفتم. دعوتم کرد که برای صرف چای در اتاق بمانم و بی هیچ مقدمه ای با لبخند از من پرسید" چرا ازدواج نمی کنی؟شما که ماشاللا هزار ماشاللا همه چی تکمیلی واخلاق خوب و رفتار شایسته ات هم که زبانزده... کسی رو مد نظر داری؟ یا مورد دلخواهت رو پیدا نکردی؟اصلا خوب نیست آدم تا این سن و سال مجرد بمونه بخصوص شما که شغلتون فرهنگیه و الگوی بقیه باید باشین. اون هم شما که هر روز با صد تا دختر جوون در ارتباط کاری هستید. شیطان میره تو جلد آدم حالا هر چقدر هم که بشه جلوش وایساد بالاخره به روزی آدم کم میاره...بی دلیل نیست که حضرت فرمودند بدون ازدواج، دین کسی کامل نیست". طبق اصول سطور آغازین این متن هیچ لزومی نداشت که با خانم ر از دلایل عدم ازدواجم صحبت کنم."خب هنوز کیس مناسب پیدا نکردم خانم ر."خانم ر مثل عقاب کارتون های دوران کودکی چشمهایش برقی زد و ادامه داد"کیس مناسب به کی می گی؟ بیا من صد تا مورد خوب برات سراغ دارم". دستش را برد توی کشوی میزش و دفتر صد برگی را که جلد کرده بود و توی جدول های خط کشی مشخصات دخترها و پسرهای مجرد را نوشته بود کشید بیرون.بعد انگشتش را گذاشت روی نوشته ها و با عجله دنبال فردی مناسب گشت. همانطور که سرش روی دفتر بود از من پرسید" بهترین نوع ازدواج، ازدواج با هم کفو هستش. یعنی کسی که از هر لحاظ با هم تو یه سطح باشین...هم از نظر دین و ایمان هم از نظر مادیات.شما که دین و ایمانت سر جاشه اما ازمادیات چی داری؟ خونه؟ در آمد،ارث و میراث.شغل پدرو اینا منظورمه." با لبخند ادامه دادم" شما که خودتون کارمندید و من هم یه کارمندم. اوضاع کارمندا چه جوریه؟" در همین حین خانم ر مثل ارشمیدس که صابونش را در حمام یافته بود با خوشحالی و شعف غیر قابل تصوری گفت" آهان ،یافتم... یافتم." من نمی دانم چرا ما آدمها وقتی از چیزی می ترسیم یا متعجب می شویم آن چیز را دو بار تکرار می کنیم.مشخص بود که مورد هم کفو من را در دفترش یافته است.برایم جالب بود تا ببینم مورد مناسب  من از نظر خانم ر چه کسی می تواند باشد. برای فرونشاندن عطش و گرسنگی کرم فضولی، با علاقمندی کاذبی از خانم رپرسیدم" خب ... خب . کی هست؟"  حاج خانم با مهربانی وخوشحال  از اینکه من اینقدر زود در این امر خیر آستین بالا زده ام ادامه داد" اسمش نسرینه. بیست وپنچ سالشه. لیسانسشو گرفته داره برا فوق می خونه. خانواده ی خوبی داره دو تا داداش و یه خواهر دیگه هم داره. قیافش هم معمولیه. یعنی خوشگل نیست اما زشت هم نیست." برای اینکه یک بار دیگر شانسم را امتحان کنم و اعتماد به نفسم را بالاتر ببرم به خانم ر گفتم" نه! این مورد خوبی نیست. برای من زیبایی خیلی مهمه". خانم ر به وضوح تعجب کرد. اما سعی کرد تا موضوع عادی و طبیعی به نظر برسد. برگهای دفتر را عقب جلو کرد و انگتش را گذاشت روی یک اسم دیگر" این اسمش زهراس. خیلی خوشگله. قد بلنده. هیکل خوبی هم داره. خودم دیدمش. چشای روشن و موهای لخت. بیست و دو سالشه. فوق دیپلم" جمله ی خانم ر را قطع کردم" خب برای من تحصیلات هم مهمه.من دوس دارم تحصیلات همسرم یا تو سطح خودم باشه یا از خودم بالاتر".خانم رفت سراغ برگهای اخر دفترچه اش و گفت" تو این ردیف موردهای خیلی خاص رو دارم.برای دوستاو همکارا و آشنا های خودمون . پارتی بازی می کنیم. بذار ببینم اینجا چی پیدا می کنم... بله ... بله شهلا. بیست و شش ساله. فوق لیسانس. خوشگل و جذاب. قد یک و هفتاد و هشت، کمر باریک.کارمند. فقط دو تا ایراد داره یکی اینکه زیاد اهل حجاب نیست نه که بد حجاب باشه ها نه ولی مثل ماها نیست دوم اینکه پدرش معتاده گویا". من هم با جدیت بیشتری ادامه دادم" نه حاج خانم . خانواده برای من خیلی اهمیت داره".

ماهها رابطه ی من و خانم ر اینگونه گذشت:هر بار اوموردی را معرفی کند و من با بهانه ای رد کنم.از این موضوع ناراضی  نبودم.هم می توانستم درتخیلم  به احتمالات احمقانه و مضحک و اینکه چقدر فرصت و حق انتخاب دارم بپردازم هم محترمانه به خانم ر درس عبرت داده باشم تا در زندگی دیگران وارد نشود هم اینکه با آدمهای دورو برم و سرنوشتهای متفاوتشان آشنا شوم هر چند روی کاغذ! خانم ر هم مادرانه و صبورانه با بهانه های من کنار می آمد.ظهریکی از روزها آخر تابستان  خانم ر با تلفن اتاقم تماس گرفت و از من خواست که یک دقیقه بروم اتاقش." یه مورد دارم که دیگه نمی تونی ردش کنی. یعنی تو هم رد کنی من نمی ذارم. تو هم مثل پسر خودمی... دلم نمیاد این شانسو از دست بدی. خدا به خاطر قلب پاکت همچین کسی رو  سر راهت گذاشته". لبخندی زدم و پرسیدم" خب کی هستندحالا ؟" خانم ر ادامه داد" این یکی تو دفترم نیست مشخصاتش... دیروز رفته بودیم عروسی خودم برات پسندش کردم.... ماشاللا هزار ماشاللا عین حوری پریه. موهای بلند و لخت. چشای روشن. سبزه و قد بلند. هیکلش هم خیلی خوبه.داره فوق لیسانس می خونه. کارمنده. خونه هم داره... یه خونه پنچاه متری همین دورو بر.حجابش هم خوبه. مانتوییه ولی حجابش کامله. زیاد آرایش نمی کنه. متین و موقر و باادب. پدر و مادر تحصیل کرده.به خدا اگه پسرم مجرد بود یه دیقه هم دست دست نمی کردم همینو براش می گرفتم".دهان و گلویم خشک شده بود.بهانه دیگری برای رد کردن این مورد نداشتم. با لبخندی ساختگی گفتم"بله خب خیلی خوبه مشخصاتش. ولی ایشون هم باید از من خوشش بیاد یا نه؟ از کجا معلوم منو بخواد؟ دوم اینکه زیبایی یه امر نسبی هستش حاج خانوم.شاید از نظر من زیبا نباشن."حاج خانم  فاتحانه ادامه داد" اتفاقا از شما بدش نمیاد ظاهرا.برای کنکور فوق می اومده کتابخونه شما درس می خونده شما رو می شناسه. مشکل دومت هم که کاری نداره. یه قرار بذارین همدیگه رو ببینین".من که  دراین بازی ابدا دوست نداشتم کار به قرار و قرار بازی بکشد بد جایی گیر کرده بودم.به خانم ر گفتم که بهترین کار این است که با بهانه ای دختر خانم مورد نظر بکشند بیاورند کتابخانه. قبل از اینکه  بیایند هم زنگ بزنند تا خودم از اتاقم بیرون بیایم و پشت میز امانت بنشینم. بعد خانم ر از من بپرسد که آیا جلد هشتم کتاب تفسیر المیزان در کتابخانه موجود هست یا نه؟ من اگر جوابم مثبت بود یعنی اینکه از مورد پیشنهادی خوشم امده است.

خانم ر با فرد مورد نظر آمدند طبقه سوم. دختری که زیبایی و معصومیت بی نهایتی را توامان داشت. اگر من تهیه کننده یا کارگردان فیلم زندگی حضرت مسیح بودم بی شک نقش حضرت مریم را به این دختر پیشنهاد می دادم.از شما چه پنهان حتی راه رفتنش به نظرم خرامیدن می رسید نه قدم برداشتن. لحظه ای احساس کردم جایگاه قلب آدمها به جای قفسه سینه در گلویشان هست. خانم ر دقیقا متوجه حالات من شده بود. با لبخندی حاکی از غرور و رضایت بعد از سلام و احوالپرسی گفت" آقای آذری! جلد هشتم کتاب المیزان رو دارین ما امانت ببریم؟"نگاهی به خانم ر انداختم و مثل سریالهای مزخرف تلویزیون نگاهی کلیشه ای به مریم مقدس!آب دهانم را قورت دادم و به خانم ر گفتم" نه. نه متاسفانه. امانت داده ایم". خانم ر لبخندش روی دهانش ماسید. و با لحنی دستوری گفت" خوب نگاه کن! خوب نگاه کن . دارین ها! من می دونم دارین. یه بار دیگه ببینش." این بار کمی محکمتر اما غمیگن تر از دفعه قبل ادامه دادم" نه. مطمئنم که نداریمش . به یکی  امانت دادیمش". خانم ر با عصبانیت دست دختر را گرفت و خداحافظی غلیظی با من کرد. نفس عمیقی کشیدم و رفتم سراغ قفسه ای که تفسیر المیزان در انجا بود. دنبال جلد هشتم کتاب.... نیافتمش...

پ.ن:بعد از بازنشسته شدن خانم ر امید وارم که ایشان به وبلاگ خوانی روی نیاورده باشند. 

پ.ن۲: من در اینجا هم چیزهایی برای گفتن دارم انگار.